Etlik bıldırcın, Ekonomik açıdan değeri yüksek olan ve eti yemeklerde ve yumurtası genellikle astım hastalığında kullanılan yani eti ve yumurtasından yaralanmak için yetiştirilen bir hayvandır. Küçük ama lezzetli bir eti vardır. Bu bıldırcın çeşidi ilk olarak Systema Naturae adlı eserde tanımlanmaktadır.
Tarihi gelişimi
12. Yüzyıl öncesinde Japonya'da eğlenmek ve hoş sesleri için yetiştirilmiştir. Daha sonraları ise eti ve yumurtası için üretilmiştir. Osmanlı'da eti fazlaca sevilmektedir. Günümüze doğru ise laboratuvarlarda denek olarak değerlendirilmektedir. Çok sayıda bıldırcın soyu İkinci Dünya savaşı sırasında Japon istilasında kaybedilmiştir. Ötücü ırk ise varlığı tamamen sonlanmıştır. Daha sonra yeni bıldırcın türleri üretmek için yabancı bıldırcınlardan destek alınmıştır. Bu cinsler ağırlıkları, yumurta verimleri ve tüyleri bakımından selekte edilmişlerdir. Bıldırcınlar oluştururken değişimler piliçlere oranla düşüktür. Bıldırcınlardan bir hayli araştırma yapılmış olsa da araştırmalarda bıldırcın model olarak kullanılmış çok az araştırıcı bıldırcının kendisi ile ilgilenmiştir Japon bıldırcınlarında seleksiyon nadirdir. Seleksiyonlarda başarı elde edilememesine rağmen manchurian golden, british range, english white, tuxede gibi çeşitli ırklar üretilmiştir.
Genel bilgiler
Bıldırcın gelişmiş ülkelerde hayvanlardan alınan protein eksikliğini ve açığını karşılamak üzere değer kazanmıştır. Yapıları küçük olduğu için yetiştirilmeleri kolaylık sağlamaktadır. 6 haftada kesime gelmektedir. Özgür kuşlar oldukları için kapalı mekanlarda yetiştirilmeleri daha uygundur. Yumurtası çiğ olarak içilmesi astıma son derce iyi gelmektedir. Eti lezzetli olduğu için tercih edilir bir yeri oluşmuştur.
Etlik bıldırcın türleri
Normal Pharoah coturnix: bu bıldırcın türünün yetişkinleri 100-150 gr ağırlıktadır.
Jumbo brown coturnix: Ağırlığı yaklaşık olarak 400-450 gramdır. Yabani renklere sahiptir. Yeni yumurtadan çıkanlar kahverengi çizgili ve sarı renklidir. İri bir yapısı vardır. Üç gün içerisinde uçmak için tüyleri çıkmaya başlar ve dört haftalık olunca artık tüyleri tamamen belirir.
Manchurian-golden: Renkleri genellikle altın sarısı ya da tarçın renkli olanları mevcuttur. Ebatları normal ya da Jumbo'dur. Firavun bıldırcınlarının orijinal hallerinin açıp mutasyona tabi tutulması ile açık renkleri oluşturulmuştur.
English white: Baş kısmının arkasında kahverengi, siyah ya da altın rengi lekeleri bulunan en saf beyaz etli olan bir cinstir.
İtalian / roux dilute: Koyu lekeleri olan açık sarı renklidir.
Tibetan (Aka British range): Genellikle koyu renkli olmasına rağmen beyaz veya tarçın renkli olabilir.:
Tuxedo: Smokin ve British range ırklarından melezleştirilmiştir.
Sağlık önerileri
Genellikle sağlık yönünden sorun yaşatan canlılar değillerdir. Vebadan çok fazla etkilenmezler yani vebadan ölenlere fazla rastlanmaz. A vitamini ve e vitamini eksikliğine rastlanır. Bu nedenle sağlık taramaları yapılmalıdır.
Diğer hayvanlardan ayrı bir yerde üretimi gerçekleştirilmelidir.
Ölü olanları gömme işlemi ile temizlenmelidir.
Su kapları her gün temizlenmelidir.
Kümes temiz ve kuru tutulmalıdır.
Kümese giriş çıkışlarda temizlik kurallarına dikkat edilmelidir.
Bıldırcının yattığı yer küf ve toz barındırmayan bir ortam olmalı.
Kullanılan materyallerin dezenfekte işlemlerine özen gösterilmeli.
Yeni getirilen bıldırcınların sağlık kontrolleri yapılmalı ve dezenfektasyon işlemleri de unutulmamalı ki önceki bıldırcınlar da zarar görmesin.
Genel olarak vebadan ölmeseler de karabaş, ülseratif enteritis, salmonella pullorum, tavuk çiçeği, viral enteritis, göbek iltihabı ve bakteriyel kanatlı hastalılar gibi hastalılar görülmektedir. Bu hastalık belirtilerinin olup olmadığına dikkat edilmeli ve önlemler alınmalıdır.